Dag 5
Deze dag besloten we lekker te ontspannen bij het hotel. We hebben gezwommen en genoten van de zonsondergang op het strand. We hebben niet veel gedaan, maar we hebben wel echt van de dag genoten.
Dag 6
Nieuw hotel, nieuwe omgeving: Nusa Dua. Oh, wat vind ik dit hotel toch prachtig! De architectuur spreekt me zo aan, en er zijn overal zoveel planten. Ze hadden zelfs een echte citroengrasplant staan, die zo heerlijk ruikt! De kamer was ruim, met een groot bad en een balkon. Gelukkig was de kamer deze keer niet vochtig. Op slechts drie minuten lopen ligt het strand, en de hele straat bestaat voornamelijk uit luxe hotels en restaurantjes. We hebben niet veel gedaan, behalve de omgeving verkennen en over het strand wandelen.
Dag 7
Eindelijk hebben we ook een scooter gehuurd en zijn we naar een nabijgelegen strand gereden. Op een gegeven moment rijd je een wijk in die er ontzettend luxe uitziet. Er is veel groen, geen afval op de grond, en je ziet bijna geen locals. Het is overduidelijk dat dit gebied speciaal voor toeristen is aangelegd, maar het ziet er mooi uit, en het is gemakkelijk om met de scooter rond te rijden.
Na een paar uur op het strand te hebben gelegen—natuurlijk wel onder een parasol—reden we door naar een andere locatie: een klif waar het water hoog opspat. Mensen klampen zich vast aan een grote rots en wachten op een grote golf die tegen de kliffen slaat. Een van de mensen die dat ook deed, waarschuwde ons om het niet na te doen. Ze was met veel kracht van de rots afgeslagen en tegen de kliffen terechtgekomen. Ze mag van geluk spreken dat ze er alleen met een paar schrammetjes vanaf is gekomen.
Dag 8
We hebben de scooter voor een dag verlengd en zijn deze keer verder gereden naar een weg die dwars door een berg is aangelegd. Het is geen tunnel, maar een hoge muur aan beide zijden van de weg. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo druk zou zijn, maar er waren toch behoorlijk wat toeristen om dit te bekijken. Gelukkig weet ik het een en ander van photoshop en kan ik zo net doen alsof ze er niet zijn.
Daarna reden we door naar een ander strand. Ik heb daar niet gezwommen, maar het uitzicht was prachtig en het water weer schitterend blauw. Voor de lunch hebben we gegeten bij een Russisch tentje. Ik had een pannenkoek met zalm en we deelden een avocado toast. De reviews voor dit restaurant waren echt bizar hoog, dus we dachten: dit moeten we proberen! Aan het einde van de dag heb ik een heerlijke massage gehad bij de spa in het hotel. Oh, wat was dat goed!
Dag 9
In de ochtend wilde Zen heel graag vroeg opstaan om de zonsopgang te bekijken. Toen hij vroeg wakker werd, vond ik dat niet zo leuk. Ik ben geen ochtendmens en blijf liever in mijn bed liggen. Ik was behoorlijk chagrijnig, maar besloot toch mee te gaan. Eenmaal op het strand maakte de zonsopgang alles goed en was ik blij dat ik was opgestaan.
Op een gegeven moment begon ik echter lichte buikkrampen te krijgen en besloten we terug te gaan naar het hotel. Daar besloten we om een dagje niets te doen, zodat ik de volgende dag weer helemaal fit zou zijn en we naar Uluwatu konden om daar de vuurdans bij de tempel te bekijken.
Die avond ging het helemaal mis. Ik kreeg heftige buikkrampen, voelde me misselijk, had diarree en was erg zwak. De buikkrampen leken alleen maar erger te worden. In eerste instantie dacht ik dat het iets met mijn menstruatie te maken had, maar al snel werd het duidelijk dat het waarschijnlijk voedselvergiftiging was. Ik lag schreeuwend en huilend in bed, en de pijn werd steeds erger dus we besloten naar het ziekenhuis te gaan. Zen vroeg bij het personeel van het hotel waar het ziekenhuis was en gelukkig was er een ziekenhuis op slechts 10 minuten van het hotel. We bestelden een taxi en gingen naar het ziekenhuis.
Daar heb ik anderhalf uur moeten wachten voordat ik eindelijk aan de beurt was. Ze hebben wat tests gedaan en ik heb medicijnen meegekregen. We zijn rond middernacht terug naar het hotel gegaan. Daar heb ik ongeveer twee uurtjes geslapen, maar verder bleef ik draaien en de pijn weg kreunen.
Dag 10
Rond zes uur werd de pijn weer steeds erger en had ik het gevoel dat de medicijnen niets deden. Ik voelde me licht in mijn hoofd, wazig, en had last van brain fog. Deze pijn was vele malen erger dan menstruatiekrampen en ik hield het niet meer uit. Dit moest NU stoppen. Dus zei ik: "We gaan NU naar het ziekenhuis." We bestelden opnieuw een taxi, toevallig dezelfde man die ons midden in de nacht ook terug naar het hotel had gebracht.
In het ziekenhuis zagen ze gelukkig de urgentie van mijn pijn en ik werd direct op een bed gelegd. Ze vertelden me dat de uitslag van de eerdere tests binnen was: ik had een parasiet opgelopen, waarschijnlijk door besmet drinkwater of voedsel. Ze gaven me een infuus met pijnstillers en na een uur kreeg ik nog een dosis pijnstillers. Ook kreeg ik antibiotica voorgeschreven tegen de parasiet en kon ik weer terug naar het hotel.
De rest van de dagen
We zouden deze dagen naar het noordwesten van Bali reizen, waar we een supermooie AirBnb hadden geboekt. Onderweg hadden we plannen om een aantal watervallen en tempels te bezoeken. We hebben de pickup afgezegd in de hoop dat we de volgende dag alsnog die kant op konden reizen. Helaas verbeterde mijn toestand niet echt. De krampen waren niet meer ondragelijk, maar ik had ze nog steeds en was verschrikkelijk moe. Geen enkele houding was comfortabel.
In plaats van naar het noorden te reizen, boekten we een hotel aan de overkant van de straat. Het is een Japans hotel direct aan de zee met een privéstrand. Tijdens een wandeling langs het strand zeiden we al: "Oh, wat een mooi zwembad met uitzicht op de zee en een eigen strand!" We besloten daar twee nachten te overnachten. Niet dat ik daar veel aan had, want ik lag de hele tijd in bed. Maar het hotel was comfortabel, de kamer was ruim en niet te warm. Het had alle gemakken die je ook uit Japan gewend bent, wat erg fijn was toen ik ziek was. De rest van de dagen heb ik eigenlijk alleen maar op bed gelegen.
Thuis
Vliegen was trouwens een hel. We hadden een overstap ingepland in Singapore, omdat ik vaak misselijk word van vliegen. Twee kortere vluchten zijn dan één lange vlucht, wat me wat meer geruststelde. In Singapore was ik blij met de overstap, vooral omdat ik constant naar de wc moest rennen. De tweede vlucht was gelukkig niet druk, wat betekende dat er een paar rijen stoelen vrij waren. We vroegen de stewardess of ik een rij kon gebruiken om te liggen, en dat mocht. Ik heb de hele tijd op een rij stoelen gelegen. De stewardess was echt supervriendelijk en kwam regelmatig kijken hoe het met me ging.
Mijn ontelbare bezoekjes aan de wc maakten het bijna onmogelijk om te slapen. Uiteindelijk hebben ze een rolstoel geregeld om me het vliegtuig uit te rijden, wat ook betekende dat ik niet lang hoefde te wachten voor de paspoortcontrole.
Inmiddels ben ik weer thuis, zit aan de antibiotica en kan ik na acht dagen eindelijk zeggen dat ik begin op te knappen. Nadat de krampen bijna weg waren, kreeg ik ook nog de griep. De afgelopen twee dagen heb ik alleen maar op bed gelegen; ik voel me vermoeid en heb weinig eetlust. Maar ik merk nu dat ik eindelijk begin te verbeteren.
Ik denk dat ik de parasiet heb opgelopen bij het Russische tentje waar we gegeten hebben. We kregen daar een glas water dat we niet hadden besteld, maar toch kregen. Ik besloot het te vertrouwen, vooral omdat het restaurant duidelijk gericht was op buitenlanders en de reviews een indrukwekkende 4,9 sterren met meer dan 1000 reviews hadden. Dat gaf me vertrouwen, maar achteraf gezien was dat een grote fout. Dit was de enige plek waar ik water heb gedronken waarvan ik niet kon zien of het uit een fles kwam. Verder hebben we alleen gegeten bij hotels of restaurants die bekend staan bij buitenlanders.
Hoewel onze reis naar Bali niet helemaal verliep zoals gepland, was het begin van de vakantie top! De prachtige plekken die we hebben bezocht, zoals Tanah Lot en de snorkel ervaring op Penida Eiland, waren hoogtepunten, zelfs al hebben we niet alles kunnen doen wat we wilden.
Comments