top of page
Foto van schrijverMarthe

Miyakojima

Ondanks dat we maar 4 dagen op dit eiland waren hebben we onwijs veel gedaan. Het draaide vooral om zon, zee en strand. Dat zijn wel de hoofdredenen om naar dit eiland te komen. Er word wel gezegd dat dit HET eiland is om naartoe te gaan als je opzoek bent naar witte stranden en blauwe zee. Tokashiki was mooi, maar dit was nog mooier! Als je besluit om naar Okinawa te gaan, bezoek dan zeker ook een van de zuidelijkere eilanden zoals Miyakojima.


We hebben het eiland verkend in onze schattige rode cabrio, gezwommen met zeeschildpadden, per ongeluk clown vissen laten schrikken, gekajakt, onder de stralende sterrenhemel gelegen en opnieuw genoten van de meest adembenemende uitzichten. Ik kan toch wel zeggen dat dit mijn beste vakantie tot nu toe was!


De schattige rode cabrio

Ikema Bridge

Deze brug is 1425 meter en verbind Miyako-jima en Ikema-jima. Het uitzicht vanaf de brug over het azuurblauwe water is adembenemend. We zaten vol verwondering in de auto "wauw moet je dit zien!" te roepen. Op een parkeerplaats voor de brug uitgestapt en een stukje de brug op gelopen. Vanaf de brug kan je vissen en zeeschildpadden in het water zien zwemmen.


Een klein stukje verderop bevindt zich nog een parkeerplaats, en als het getij laag genoeg staat, is er een parelwit strand dat een magneet is voor fotoliefhebbers. Er is geen officieel pad en je moet over de hekken klimmen en van een hoge rotspartij om op het witte strand te komen, maar dan heb je wel je perfecte instagram foto.



Cape Higashi-Hennazaki

Higashi-hennazaki is een smalle 2 kilometer lange klif in het oosten van het Miyako eiland. De klif heeft aan de ene kant de Pacifische oceaan en aan de andere kant de Oost Chinese zee. Op het punt van de kaap staat een witte vuurtoren.

De grote stenen die verspreid liggen in de zee zouden daar gebracht zijn door een tsunami in 1771.


Er groeien geen bomen op de klif door de sterke wind die van alle kanten komt. Dit zorgt er voor dat er veel andere verschillende planten en bloemen groeien zoals witte lelies, zee lavendel en de tennoume struik. De tennoume struik groeit laag aan de grond en heeft kleine witte bloemen.


Zoals veel indrukwekkende kliffen heeft ook deze klif een legende van een verdrietig liefdesverhaal. Legende zegt dat een mooie jonge meid, Mamuya, en het hoofd van Miyakojima, Anji, vele jaren geleden verliefd op elkaar zijn geworden. Toen Mamuya hoorde dat Anji al getrouwd was voelde ze zich verraden en had ze onwijs veel liefdesverdriet. Volgens de legende heeft ze zichzelf toen van de klif gegooid. Haar graf is nog steeds op de kaap en is te zien halverwege de parkeerplaats en de vuurtoren.


Heart Rock

Eerlijk gezegd snap ik de ophef over deze rotsen niet helemaal. Met veel moeite + als je op de juiste plek staat kan kan je een soort van zien dat het lijkt alsof het gat een hartje is in de berg. Als je deze plek opzoekt op google krijg je ook nog een andere rotspartij te zien met dezelfde naam. Waar dit dan is, geen idee. Zijn we er aan voorbij gelopen? Het stond ook niet duidelijk aangegeven op google maps. We hebben door struiken geploeterd en een stuk door de zee moeten lopen.


Je vraagt je nu vast af, Marthe, was het warm? Ja het was warm... Ik denk dat ik hier kortsluiting kreeg in mijn brein. Ik kon ook niet echt genieten van deze locatie. Gelukkig was er bij de stenen ook een cafeetje waar je drinken kon halen en rustig kan zitten. Wel buiten, geen airco, maar het drinken heeft wel geholpen om me in leven te houden... nog maar net. Nee, hitte kan ik echt niet tegen. (Waarom ga je dan ook naar een tropisch eiland in de zomer?... ja... 't is zo mooi)



Imgya Marine Garden

Tijdens een lunch in een lokaal restaurantje raakte ik aan de praat met een meid aan de tafel naast ons. Ze bleek al twee jaar op Miyakojima te wonen en komt oorspronkelijk uit Amerika. Natuurlijk kon ik het niet laten om haar te vragen wat volgens haar dé must-visit plek op dit eiland was. "Imgya Marine Garden" is de ultieme bestemming als je van snorkelen houd, zoveel verschillende soorten vissen en opnieuw natuurlijk prachtig water. Het diepste punt hier is ongeveer 15 meter en de peninsula is omgeven met koraal. Op de peninsula is ook een observatiedek, ongeveer 30 meter hoog.



Kajakken

Dit is een van de activiteiten die op mijn bucketlist stond, kajakken in een doorzichtige kayak op Miyakojima. Samen met een ander koppel en een gids gingen we het water op, opzoek naar zeeschildpadden en bijzondere visjes. Het bedrijf van de kayaks had ook een drone waar prachtige foto's mee zijn gemaakt.


Ik had wel eens eerder gekajakt dus ik had er wel vertrouwen in, toch ging het in het begin niet zo goed. De hele tijd trok de stroming mij weg en was ik een partij rondjes aan het draaien. Ik begon te twijfelen aan mezelf of ik iets fout deed. Ik kon de groep ook niet bij houden omdat ik telkens in een andere richting werd getrokken. Eerlijk gezegd schaamde ik me een beetje. Later kreeg ik de smaak te pakken en lukte het steeds beter om mijn kajak in bedwang te houden. Maar later kregen Zen en het andere koppel ook met de stroming te maken en ze riepen "dit had jij dus!", bevestiging dat ik niet super slecht was in kajakken maar dat de stroming soms gewoon echt vervelend was en ik gewoon heel veel pech had in het begin.

Maar ondanks dat was het super leuk!

Meerdere zeeschildpadden gezien (kan je op de eerste foto hieronder ook de schildpad spotten?)


Funausagibanata

Volgens Google Maps zou hier een uitkijkpunt moeten zijn met een imposante vogel die me deed denken aan de Vogel Rok in de Efteling. Helaas was de vogel er niet meer.


Deze afgelegen locatie ligt ver van de bewoonde wereld, zonder enige lichtvervuiling. Dit maakt het tot de ultieme plek voor sterrenkijke. Met een cabrio was dit een geweldige ervaring. We waagden ons echter niet aan de uitkijktoren midden in de nacht. Het is erg donker en er lopen nogal veel enge dieren zoals grote krabben en spinnen.

Vanuit de auto konden we de melkweg zien en met de juiste instellingen op onze telefoon is het ook gelukt om er een foto van te maken.


Yonaha Beach & Sunayama Beach

Yonaha Beach was het perfecte strand om te gaan zwemmen. Zacht zand, blauwe zee en geen zeewier dat tegen je aan kietelt. Op dit strand is er geen koraal te vinden, wel fijn als je wilt zwemmen zonder te gaan snorkelen. In dit water hebben we ook nog een kogelvis gezien, ze zijn behoorlijk schuw. Aan het strand zijn ook douches en kleedkamers, ideaal.


Sunayama Beach, dit strand heeft meer groen en de zee heeft koraal. We besloten hier niet te gaan zwemmen maar door te gaan naar yonaha beach. Hier zijn namelijk geen douches, wc's of kleedkamers. Het is een hele klim om vanaf het strand de duin terug op te klimmen in het mulle zand.


40 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments

Couldn’t Load Comments
It looks like there was a technical problem. Try reconnecting or refreshing the page.
bottom of page